Το χωριό είναι χτισμένο σε ημιορεινή περιοχή της Χίου με υψόμετρο 190 μέτρα. Όπως και τα άλλα μεσαιωνικά χωριά της Χίου δημιουργήθηκε μετά την κατάκτηση της από τους Γενουάτες το 1346, και έχει φρουριακό χαρακτήρα εξ αιτίας της ανάγκης που επέβαλαν οι συχνές επιδρομές των πειρατών, η καλύτερη εκμετάλλευση της μαστίχας και ο έλεγχος των κατοίκων.

Στη μέση υπήρχε ο κεντρικός πύργος, μία μικρή πλατεία και γύρω ο οικισμός ως ένα συμπαγές συγκρότημα, που οι εξωτερικοί συνεχόμενοι τοίχοι των ακραίων σπιτιών σχημάτιζαν το τείχος.

Ενωμένα στο ύψος του πρώτου ορόφου είναι και τα σπίτια, αφήνοντας από κάτω τα στενά δρομάκια, που σχηματίζουν κατά διαστήματα μικρές σήραγγες. Μία γεύση από την ομορφιά του τόπου στο παρακάτω βίντεο.

Για τη δημιουργία του χωριού συνενώθηκαν μικροί βυζαντινοί οικισμοί, από τους οποίους σώζονται τα ονόματα Αγ. Μακάριος, Αγία Ειρήνη, Πηγάδι, Άγιος Μαρδάς, Αρμοβέσσα, Κεραμειό, Χωρή, Μητρόθια, Αλμυρός, Αγία Παρασκευή, και εμφανή υπολείμματα.

Σύμφωνα με την παράδοση, η ονομασία του χωριού οφείλεται στο «ελάτε, ελάτε», που φώναζαν στους κατοίκους των γύρω οικισμών για να μπουν στο καστροχώρι, όταν από τις βίγλες τούς ειδοποιούσαν ότι πλησίαζαν πειρατικά. Σήμερα διασώζεται μεγάλο μέρος της φρουριακής μορφής και η ονομασία των δύο πυλών, Έξω πόρτα και Κάτω πόρτα, και αναγνωρίζονται τα σημεία που βρίσκονταν οι τέσσερις από τους πέντε περιφερειακούς πυργίσκους.

Βίντεο: Chiosphotos.gr